نیم تنه

سرم با چشمهایم را
کنار شومینه
_ که دیگر نمی سوزد _
در خواب جا میگذارم

دستانم را در کشوی لباسهایی که تایشان باز نشده

و پاهایم که جای دزدها از پنجره فرار کرده اند _از راههایی که پلیس هنوز ردشان را نزده_

من اکنون
نیم تنه ای بیشتر نیستم

و تنها کاری که از نیم تنه ساخته است
جای لاستیک غلت بخورد
روی ویلچر،،